| Bron: www.nu.nl.  ZOETERMEER - Werkgevers die bereid zijn te betalen voor ontslag, kunnen in de 
kabinetsplannen makkelijker naar eigen keuze werknemers op straat zetten. Maar 
voor minder draagkrachtige ondernemers, vaak kleinere bedrijven, verandert 
weinig.           ");
Werkgevers die om bedrijfseconomische redenen zonder ontslagvergoeding van 
een werknemer afwillen, moeten nog altijd eerst naar het Centrum voor Werk en 
Inkomen (CWI). Dat concluderen landelijk CWI-manager juridische zaken, Sjef Roovers, en zijn 
teamleider van de landelijke afdeling arbeids- en ontslagrecht, Jan Meijer. De 
rol van het voormalige Arbeidsbureau in ontslagzaken blijft volgens hen 
grotendeels overeind in de kabinetsplannen om het beëindigen van een 
arbeidscontract te vereenvoudigen.  
 JaarsalarisMinister Piet Hein Donner (Sociale Zaken) heeft voorgesteld dat mensen bij 
ontslag - afhankelijk van leeftijd en dienstjaren - maximaal recht hebben op één 
jaarsalaris. Alleen lagere inkomens kunnen meer krijgen. Voor werknemers onder 
de 40 jaar geldt een plafond van 75.000 euro en voor ouderen een ton.
 Door vergoedingen in de wet vast te leggen, krijgen werkgevers en werknemers 
volgens Donner meer zekerheid. Alleen om bedrijfseconomische redenen, 
bijvoorbeeld omdat een onderneming in zwaar weer zit - blijft het mogelijk 
personeel na CWI-toetsing zonder vergoeding op straat te zetten.  VoorstelRoovers verwacht wel minder werk voor het CWI met Donners voorstel. Nu kunnen 
werkgevers ook bij het voormalige Arbeidsbureau terecht om onder meer van 
(deels) arbeidsongeschikt personeel af te komen. Hierover ging vorig jaar ruim 
een op de vijf ontslagaanvragen bij het CWI. Meer dan twee derde van de 49.000 
aanvragen werd in 2006 gedaan om bedrijfseconomische redenen.
 De ontslagverboden voor bijvoorbeeld ziek en zwanger personeel blijven 
bestaan. Een werkgever die desondanks van een ziek personeelslid af wil, moet 
dat voorleggen aan de rechter. In het geval van ernstig verwijtbaar handelen, 
moet de baas een dubbele vergoeding betalen.  VergoedingEen voordeel voor de werkgever in het kabinetsplan is wel volgens Roovers dat 
duidelijk is wat hij maximaal aan een vergoeding kwijt is. Nu is hij meer 
afhankelijk van de afweging van de kantonrechter.
 Werkgevers die een werknemer wegens ziekte of zwangerschap willen ontslaan, 
zullen met het kabinetsplan volgens Roovers misschien sneller een rekensommetje 
maken. "Wat kost het me als werkgever om een zieke twee jaar lang verplicht het 
loon door te betalen en wat kost de ontslagvergoeding?"  RouteMinder draagkrachtige werkgevers blijven afhankelijk van de route via het 
CWI, met preventieve toets, omdat ze de vergoeding niet kunnen opbrengen. Maar 
zullen rechters volgens Meijer misschien wel de ruimte nemen om wettelijk 
gemaximeerde vergoedingen te matigen, zodra een werkgever kan aantonen dat hij 
het niet kan betalen.
 Bovendien wijst Meijer erop dat Donner overweegt om aan werkgevers en 
branches de mogelijkheid te bieden met vakbonden eigen criteria en begeleiding 
naar ander werk af te spreken voor reorganisaties. Met eigen ontslagcriteria in 
cao's kunnen bedrijven volgens hem uitkomen onder voorwaarden van het CWI, zoals 
het afspiegelingsbeginsel dat vereist dat ontslagen gelijk verdeeld moet worden 
over alle leeftijdsgroepen binnen een organisatie.  TraagRoovers wil nog wel benadrukken vaak ten onrechte wordt gezegd dat het 
voormalige Arbeidsbureau onvoorspelbaar en traag is in ontslagprocedures. Het 
CWI handelt volgens hem echter 80 procent van de ontslagaanvragen binnen zes 
weken af en hanteert duidelijke criteria die werkgevers van te voren kunnen 
opvragen.
 De afgelopen vijf jaar zijn op 370.000 ontslagzaken ook maar 56 klachten door 
de Nationale ombudsman gerapporteerd.  OnderzoekBovendien bleek vorige week nog uit onderzoek van het Hugo Sinzheimer 
instituut dat een ontslag via de rechter het afgelopen jaar maar twee en een 
halve week korter duurde. Ook kostte in 2006 de gehele procedure bij het CWI 
(inclusief loondoorbetaling en/of vergoeding) met gemiddeld 13.600 euro minder 
dan de helft van het gemiddelde bij de rechter van 28.600 euro.
 |